บทชัยปริตร

บทชัยปริตร

(* ถ้าสวดให้แก่ผู้อื่น ให้เปลี่ยนจาก “เม” เป็น “เต” แปลว่า แก่ท่าน)

มะหาการุณิโก นาโถ หิตายะ สัพพะปาณินัง ปูเรต๎วา (อ่านว่า ปูเรตะวา) ปาระมี สัพพา ปัตโต สัมโพธิมุตตะมัง เอเตนะ สัจจะวัชเชนะ โหตุ เม* ชะยะมังคะลัง ฯ

พระผู้มีพระภาคเจ้า ผู้เป็นที่พึ่งของสัตว์ ประกอบด้วยแล้วด้วยพระมหากรุณา ยังบารมีทั้งหลายทั้งปวงให้เต็ม เพื่อประโยชน์แก่สรรพสัตว์ทั้งหลาย ถึงแล้วซึ่งความตรัสรู้อันอุดม ด้วยการกล่าวคำสัตย์นี้ ขอชัยมงคลจงมีแก่ข้าพเจ้า

ชะยันโต โพธิยา มูเล สัก๎ยานัง (อ่านว่า สักกะยานัง) นันทิวัฑฒะโน (สวดให้ตนเอง) เอวัง อะหัง วิชะโย โหมิ ชะยามิ (สวดให้คนอื่น) เอวัง ต๎วัง วิชะโย โหหิ ชะยัสสุ ชะยะมังคะเล อะปะราชิตะปัลลังเก สีเส ปะฐะวิโปกขะเร อะภิเสเก สัพพะพุทธานัง อัคคัปปัตโต ปะโมทะติ ฯ

พระจอมมุนีทรงชนะมาร ที่โคนโพธิพฤกษ์ ยังความปิติยินดีให้เพิ่มพนแก่ชาวศากยะ ฉันใด ขอข้าพจงมีชัยชนะ ฉันนั้น ขอท่านจงมีชัยชนะ ฉันนั้น ดั่งพระองค์ผู้เป็นเลิศในชัยมงคลพิธี อยู่บนอปราชิตบัลลังก์ (หมายถึง บัลลังก์แห่งผู้ไม่อัปราชัย) เป็นจอมมหาปฐพี  ถึงความอภิเษก เป็นอย่างแห่งพระพุทธเจ้าทั้งหลาย ยังให้พระประยูรญาติศากยวงศ์ มีความยินดีเป็นเลิศ

สุนักขัตตัง สุมังคะลัง สุปะภาตัง สุหุฏฐิตัง สุขะโณ สุมุหุตโต จะ สุยิฏฐัง พ๎รัห๎มะจาริสุ (อ่านว่า พรัมมะจาริสุ)

สัตว์ทั้งหลายเมื่อประพฤติชอบ เวลานั้นชื่อว่า ฤกษ์ดี มงคลดี เวลาสว่างก็ดี  ยามรุ่งก็ดี แม้ขณะก็ดี  ครู่เดียวก็ดี เป็นการปฏิบัติบูชาดีแล้ว ในพรหมจารีบุคคลทั้งหลาย

ปะทักขิณัง กายะกัมมัง วาจากัมมัง ปะทักขิณัง ปะทักขิณัง มะโนกัมมัง ปะณิธี เม*ปะทักขิณา ปะทักขิณานิ กัต๎วานะ ละภันตัตเถ ปะทักขิเณ ฯ

กายกรรม เป็นกุศล วจีกรรม เป็นกุศล มโนกรรม เป็นกุศล ความปรารถนาของข้าพเจ้า เป็นกุศล สัตว์ทั้งหลาย ทำกรรมอันเป็นกุศลแล้ว ย่อมได้ประโยชน์ทั้งหลาย อันเป็นกุศล